กันยายน 13, 2550

ความรักของพ่อและแม่

ความประทับใจที่สุดก็คือ ประทับใจความรักของพ่อและแม่ค่ะหนูประทับใจพ่อแม่ที่สุดก็คือ ท่านเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับลูกเสมอและมีความอดทนเป็นอย่างมาก เป็นคนที่หาเงินเก่งมากไม่ว่าจะมีงานอะไรก็จะทำทุกอย่างไม่งานนั้นจะหนักหรือเบาก็ตาม ก็ไม่เคยบ่นสักคำว่าเหนื่อยแต่กลับกันลูกไม่เคยนึกถึงความรู้สึกว่าท่านนั้นเหนื่อยกับเรามากแค่ไหน หนูคนหนึ่งที่เคยทำให้พ่อแม่ต้องเสียกับการกระทําของหนูมาหลายต่อหลายครั้งตอนที่หนูอยู่มัธยมนั้นได้สร้างวีรกรรมไว้มากมาย ไม่ว่าจะโดดเรียนไปเที่ยวกับเพื่อน มาโรงเรียนตอนเช้าแล้วไม่ถึงที่โรงเรียน ซึ่งทำให้อาจารย์ต้องเรียกผู้ปกครองมาคุยเพราะการเรียนไม่ดีเลย ก็ต้องโดนเรียกตัวเข้าห้องฝ่ายปกครองอยู่เสมอ จนถึง ม.6ก็ได้ปรับตัวอยู่ประมาณ 1เทอมก็ได้เกรดดีๆๆหน่อย แต่พอมาอยู่ ม.6เทอม2ก็มีนิสัยเดิมๆๆอีกก็สร้างความลำบากใจให้กับพ่อแม่อีกแล้ว เพื่อนก็ได้ไปทะเลาะกับน้อง ม.5แล้วน้องเข้าเป็นลูกของอาจารย์ที่สอนอยู่ที่นั้นแล้วเข้าไปบอกว่าพวกหนูไปหาเรื่องเข้าก่อนแล้วน้องเขาก็หังเย็บไป3เข็ม แต่พวกหนูไม่ได้เป็นอะไรหนูไม่ได้เป็นคนทำนั้นค่ะเพื่อนหนูทำแต่อยู่ในกลุ่มเดี่ยวกันก็ต้องรับผิดชอบร่วมกันแล้วแม่ของน้องนั้นเขามาบอกอาจรย์ฝายปกครองว่าพวกหนูไปตีหัวลูกสาวเขา แล้วอาจรย์ฝ่ายปกครองก็ไม่ฟังเหตุผลของพวกหนูเลยว่าเรื่องเป็นยังไงเขาฟังคนที่เป็นผู้ใหญ่กว่าไม่ฟังเด็กอย่างเราหรอก แล้วอาจารย์ฝ่ายปกครองเขาได้ผู้ปกครองมาแล้วบอกให้พาพวกหนูกลับบ้านไปแล้วก็ไม่ต้องมาเรียนอีก หนูก็ตกใจว่าทำไม่อาจารย์เขาไม่ฟังเหตุผลเราเลย แล้วพวกหนูไปบอกแม่ของนน้องเขาไปบอกว่า (อาจารย์ก็เป็นผู้ใหญ่แล้วก็น่าจะคิดน่ะว่าการที่เด็กถูกทำลายอนาคตนี้เป็นอย่างไรอาจารย์ก็นึกดูว่าถ้าเป็นลูกอาจารย์เอง) แล้วแม่ของน้องเขาก็ไปบอกอาจารย์ฝ่ายปกครองว่าพวกหนูไม่ผิดลูกเขาผิดที่ไปหาเรื่องพวกเขาก่อน จากนั้น 2-3วันอาจารย์ฝ่ายปกครองโทรที่บ้านว่าเขาจะให้โอกาสกับพวกหนูอีกครั้งหนึ่งถ้าพวกหนูยังทำตัวอย่างนี้อีกก็จะไล่ออกทันที พวกหนูก็กลับไปเรียนอีกครั้งหนึ่ง แล้วอีก1เดือนก็จะสอบเอ็นทรานแล้วซึ่งหนูกลับไปบอกแม่ว่า หนูยังไม่รู้เรื่องเลยที่จจะสอบเอ็นแม่เขาบอกว่าไม่เป็นไรแม่จะหาที่เรียนพิเศษให้แล้วแม่เขาไปถามเพือนเขาที่เป็นอาจารย์ให้ช่วยหาที่ติวพิเศษให้ ก็ได้มาไปเรียนแล้วพ่อกับแม่ก็จะไปรับไปส่งทุกวันโดยไม่บ่นสักคำว่าเหนื่อยอะไรไมไม่เคยเลย แล้วหนูก็ได้เข้ามาสู่มหาวิทยาลัยได้ก็ทำให้ท่านหายเหนื่อยไปเลยค่ะ นี้เเหละความประทับใจของหนูค่ะ สุดท้ายก็ขอให้คนที่อ่านเรื่องเอาไปคิดว่าการกระทำแบบนี้ไม่ควรเอาเป็นแบบอย่างเลย แล้วรักพ่อกับแม่ให้มากๆๆ ท่านไม่เคยทิ้งเราเลยน่ะค่ะ.

ผู้เขียน นางสาวสามีเร๊าะ เฮงลอโอ๊ะ

ไม่มีความคิดเห็น: