เรื่องราวความประทับใจในชีวิตของดิฉันคือ เรื่องราวเกี่ยวกับเพื่อนเมื่อครั้งหนึ่งดิฉันกับเพื่อนๆเหมารถตู้ไปงานวิทยาศาสาตร์ที่มอ.หาดใหญ่วันนั้นกลับถึงบ้าน สองทุ่มครึ่ง ทุกคนจอดรถไว้ที่บ้านของดิฉันยังไม่ทานข้าวเย็น เลยตกลงกันว่าจะไปทานจัมโบ้ที่ถนนมะกรูดเนื่องจากรถจักรยานยนต์ไม่พออีกหนึ่งคันดิฉันจึงเสนอว่างั้นเอารถของที่บ้านดิฉันอีกคัน ดิฉันจึงบอกว่าจะขอขับไปเองตัวดิฉันนั้นขับรถไม่เป็น เพื่อนๆดิฉันต่างก็ห้ามไม่ให้ดิฉันขับ "เฮ้ยแว่นไม่ต้องเลยแว่น" "เฮ้ย อย่าให้ไอแว่นขับ"ดิฉันเห็นท่าทีและอาการความเป็นห่วงของเพื่อน แต่ดิฉันก็ยังดิ้นรนจะขับไปจนได้ตอนขับไปเพื่อนๆก็ขับล้อมทั้งหน้า หลัง..ตอนกลับเพื่อนๆก็ห้ามไม่ให้ดิฉันขับแล้ว ตอนนั้นดิฉันรู้สึกดีใจมาก เอ๊ะมีคนเป็นห่วงเรามากขนาดนี้เลยหรอเรามีความหมายกับเพื่อนๆขนาดนี้เลยหรอที่สำคัญคือไม่ใช่แค่เพื่อนสนิทในกลุ่มที่เป็นห่วงเราตอนนั้นเราได้เห็นถึงความจริงใจของเพื่อนที่แสดงออกมาจากใจจริงที่รู้สึกดีใจกับเรื่องนี้มากคงจะเป็นเพราะว่า เราอาจมองว่า ก่อนหน้านี้มิตรภาพมันอาจจะเป็นเพียงความสัมพันธ์เพื่อผลประโยชน์หรือเป็นเพราะว่าเรามองค่าคนอื่นต่ำเกินไป จนไม่ค่อยแน่ใจว่าในคำว่า "เพื่อน"มีความจริงใจแค่ไหน บางทีการอยากได้รับความจริงใจ หรือความห่วงใยจากผู้อื่นมันก็น่าจะอยู่ที่ตัวเราว่าจะมอบสิ่งนั้นกับเขาก่อนหรือไม่ ความทรงจำมันอาจจะเป็นสิ่งที่เราเลือกที่จะจดจำมันไม่ได้ดูอย่างเรื่องร้ายๆที่อยากจะลืมมันไป แต่ก็ทำไม่ได้เรื่องบางเรื่องอยากที่จะจดจำ น่าแปลกที่เรากลับลืมมันไม่รู้ว่าเรื่องราวความประทับใจครั้งนี้ดิฉันจะเก็บมันไว้เป็นความทรงจำได้นานแค่ไหนแต่อย่างน้อยเรื่องในอดีตก็เป็นไฟฉายส่องทางข้างหน้าได้ดี มาถึงวันนี้การมอบความรู้สึกดีๆให้ใครอีกฝ่ายนึงก่อนคงไม่ไช่เรื่องแปลกหรือสิ่งที่เราทำไปแล้วจะไม่ได้ผลตอบแทนกลับมาแล้ววันนี้คุณมอบสิ่งนั้นให้ใครก่อนหรือยัง..(*)(*)(*)
ผู้เขียน นางสาวยัสมิน โต๊ะมีนารหัส นศ. 5020710162
3 ความคิดเห็น:
ใช่ค่ะ ถ้าเราอยากได้ เราก็ต้องรู้จักให้ก่อน
อยากให้เพื่อนรัก เราก็ต้องรู้จักรักเพื่อนก่อน เนาะ...:)
คบกับใคร จริงใจไว้ไม่ผิดหวังแน่นอนค่ะ ไม่ว่าจะได้รับหรือไม่ได้รับอะไรตอบแทน นั่นไม่ใช่สิ่งที่สำคัญ หากเรามีความจริงใจต่อผู้อื่น รับรองได้ว่าไม่ว่าครั้งไหนที่เรามองย้อนกลับมา เราจะไม่มีเรื่องให้ต้องเสียใจเลย
ใช่ค่ะถ้าเราไม่ให้ความรักกับคนอื่นก่อน แล้วเมื่อไรเราจะได้ความรักล่ะ ความรู้สึกจาดเพื่อน เป็นความรู้สึกที่ยาวนานรองจากครอบครัวและครูอาจารย์ เพื่อนจะคอยให้กําลังใจเราในยามที่เราผิดจากคนรักเพราะคนส่วนใหญ่จะปรึกษากับเพื่อนมากกว่า พ่อแม่และครูอาจารย์ เพราะฉะนั้นคําว่าเพื่อนนั้นมิอาจเสื่อมคลายไปในความทรงจําของเราได้
บางครั้งก็ยังรู้สึกเสียดายน่ะ ที่ยังเก็บความทรงจำดี ๆ ไว้ได้ไม่มากเท่าที่ควร อัสเองยังปรับความเข้าใจกับเพื่อนช้าไป ถึงตอนนี้ก็คงสายแล้วหล่ะ
แสดงความคิดเห็น